मनुष्य स्वभाव

मनुष्य मी खूप विचित्र माझा स्वभाव आहे,

वागण्यात माझ्या नुसताच बनाव आहे.

वार्ता करतो सत्याची नेहमीच खोटा बोलतो,

अहिंसा आपला धर्म म्हणतो,नि नेहमीच वाद घालतो.

पर स्त्री माता-भगिनी शब्द हे नेहमीच वाणी,

दिसताच सुंदर स्त्री,म्हणे करून गेली दिवानी.

येतो जेव्हा दसरा रावणाचा पुतळा जाळी,

स्वतः कोण आहे झाकून न पाही अंतरी.

देशभक्ती ही आमची अशीच बनाव असते,

वापरून झाला झेंडा की कचऱ्यात टाकले जाते.

राजकारणात विरोधी पक्ष वाईट म्हणत चिखल फेकले जाते,

स्वतःच्या पक्षात काय चालते हे न जाणते.

घडता वाईट घटना दोन दिवस वाच्यता होते,

तिसऱ्या दिवशी मात्र काय झाले हे आठवावे लागते.

बलात्कार होताच निषेध म्हणून पुतळे जाळले जातात,

निषेध करून परतताना आमच्याही नजरा वळत असतात.

मरता कुणी व्यक्ती दुःखात आम्ही सहभागी होतो,

स्मशानातून परतताना मात्र दारूचे दुकान गाठतो.

नामदार व्यक्तीचे मृत्यू आम्ही सतत उखरत राहतो,

शेतकरी जेव्हा आत्महत्या करतो आम्ही कानाडोळा करतो.

स्त्री पुरुष एकसमान नेहमीच हे बोल बोलतात,

येता कुणी स्त्री पुढे,तुमचं काम चुलीजवळ म्हणत हिणवतात.

खरंच,मनुष्य मी खूप विचित्र माझा स्वभाव आहे,

वागण्यात माझ्या नुसताच बनाव आहे.