लेक चालली सासरला

खूप आनंदीलो होतो,जेव्हा माझ्या घरी लक्ष्मीच्या रूपाने लेकीचा जन्म झाला होता.
प्रत्येकाच्या चेहऱ्यावर आनंद ओसंडून वाहू लागला होता.प्रत्येक जण आपापल्या परीने तिला टोपण नाव ठेवू लागले होते,परी म्हणत होते कुणी तर कुणी छकुली म्हणत होते.
जशी जशी मोठी होत गेली, सर्वांचीच अतिशय लाडकी होत गेली.
तिचे पहिले रांगणे,हात धरून चालणे,बोबडे बोल बोलणे खूपच आनंद देत होते,तिचे बोबडे बोल ऐकण्या मुद्दाम तिला पुन्हा पुन्हा बोलायला लावले जायचे.
मोठी झाली थोडी तशी शिशु शाळेत जायला लागली,खूप छान वाटले जेव्हा अ,आ,इ,ई म्हणू लागले,
थोडी अजून मोठी होताच इतकी समजदार झाली की घरात आईला मदत ही करू लागली,जाता जाता शाळेत इतकी मोठी झाली की कॉलेज ला ही जाऊ लागली.
इतकी मोठी होती पाहताच घरच्यांचा मनात एक काळजी येऊ लागली.
बाप मी माझ्या ही मनात विचार येऊ लागले,
लग्न करावे लागेल आता तिचे शिक्षण बरेच झाले.सुरुवात केली मुले शोधायला चांगले एक स्थळ ही आले,ठरवले लग्न साखरपुडा ही झाले,हळदी समारंभ चेहऱ्यावर खूपच आनंद पण मनात बापाचे मन रडवे झाले.
लग्नाचा दिवस नुसतीच लगबग नि धावपळ लक्ष सर्व येणाऱ्या जाणाऱ्या पाहुण्यांकडे पण मन मात्र फक्त लेकीकडे.इतक्या गर्दीत आपल्या लोकांस शोधत असताना ही डोळे सतत लेकीला पाहत होते.
झाल्या सर्व लग्नविधी "लेक चालली सासरला" देताना निरोप तिला सर्वांच्या डोळ्यात आनंदाश्रू आल्या.
लेक सासरी जात असताना पाहून,लहानपणा पासूनच्या तिच्या आठवणीने मन भरून आले होते.
अशा ह्या "लेक चालली सासरला" च्या क्षणाला सर्वांचेच डोळे पाणावले होते.

माझं गाव,पूर्वी आणि आता

गाव आमचं पूर्वी असं होतं आणि आता असं आहे.

संपूर्ण गावात एकच सार्वजनीक गणेशोत्सव व्हायचा,पूर्ण गाव आरतीला जमा व्हायचा आणि पडद्यावर सिनेमा ही लागायचा.

आता मात्र गल्लीगल्लीत गणेशोत्सव साजरे होऊ लागले,

रात्रभर पत्ते खेळायला नि गुटखा खाऊन मंडपासमोर रांगोळी काढु लागले.

पूर्वी शिवजयंती साजरी व्हायची ज्यात दोन दिवसाची मजा असायची,

मटका फोडी,धावणे,सायकल स्पर्धा ही असायची,

सुंदर किल्ले स्पर्धा,नृत्य स्पर्धा  नि अनेक खेळांची मजा असायची.

आता मात्र एक नव्हे तीन तीन शिवजयंती साजरी करतात,

शिवाजी महाराजांचा मूर्तीला हार घालून,

उन्हात ताटकळत ठेवून कामाला निघून जातात.

पूर्वी दसरा ही छान साजरा व्हायचा,

गावातल्या चौकात आपट्याच्या पानाचे झाड लावून,सोने लुटायचे प्रकार चालायचे.

पण आता मात्र चौकात रोज सारखेच जमा होतात,पण सोनं वाटायला मात्र विसरतात.

पूर्वी दिवाळीची ही मजा वेगळी होती,

सकाळी अंघोळ झाली की सर्वांच्या घरी फराळ वाटायची मजाच वेगळी होती.

आता मात्र घरातल्या घरात दिवाळी होते

एखाद दोन पदार्थ बनवून घरातच खाल्ले जाते.

शिमगा ही पूर्वी जोरात व्हायचा,सलग पाच दिवस होळी सण चालायचा,

पूर्ण गाव जमा होऊन होळी जवळ रात्रभर धिंगाणा चालायचा.

आता मात्र एकच दिवस होळी पेटती दिसते,नंतर कुणीच बघत नाही.

पाचव्या दिवशी होळी बुजवली जाते तरी कुणाला कळत नाही.

पूर्वी होळीत धुलीवंदनाच्या दिवशी नुसता चिखल किंवा साधा रंग लावत असे,

आता मात्र नुसतीच पाण्याची नासाडी नि डोक्यावर अंडी फोडी चालत असे.

पूर्वी घाबरायचो आम्ही मोठ्यांना, अपशब्द तर कधीच वापरले नाही

आता मात्र मान देणं दूरच पण एकमेकांना

घाणेरड्या नावाने हाक मारल्याशिवाय ह्या पोरांना राहवत नाही.