तु आहेस म्हणुन मी आहे..खरे आहे,
आई साठी म्हणा किंवा बायको साठी म्हणा शेवटी काय पुरुषाला एक कर्तव्य दक्ष व्यक्ती अशी ओळख करून देण्याची महत्त्वाची भूमिका ह्याच महिलांमध्ये असते.
मुले जन्माला येण्यापूर्वीपासून ते मुले मोठे होऊन त्यांच्या लग्नानंतर नातवंड येईपर्यंत जितकी काळजी आई घेते,तितकी काळजी फक्त आई आणि आईच घेऊ शकते.
बायको,संसार ह्या शब्दाला एक वेगळीच ओळख निर्माण करून देणारी स्त्री,हीचा असल्याने सर्वकाही व्यवस्थित चालत असते,हीच आहे जी एका पुरुषाला एक योग्य कर्ताधर्ता पुरुष असल्याची ओळख निर्माण करून देण्यात यशस्वी होते.प्रत्येक यशस्वी पुरुषामागे त्याची बायको खंबीर पणे उभी राहते म्हणूनच तो पुरुष यशस्वी होतो.
हिच्या हातात संसाराचे स्टिअरिंग असल्यामुळेच संसाराची गाडी योग्य त्या दिशेला योग्य त्या गतीने प्रवास करीत असते.
बहीण,ह्या स्त्री पात्राची ही एक खास झलक आहे,ही आपल्यापेक्षा लहान असल्यास आपण घरातील एक मोठी व्यक्ती आहोत आपल्यावर ही आई बाबां प्रमाणे कुणाला तरी सांभाळायची जबाबदारी आहे ह्याची जाणीव होते.
आणि जर हीच बहीण मोठी असेल तर आपण किती लाडके आहोत कुणासाठी आणि आपल्यासाठी नेहमी सावरायला आपल्या मागे कुणी आहे ह्याची जाण होऊन आपलं आयुष्य हे असंच बालपणात रमून रहावं असं वाटतं.
मुलगी,आयुष्यातील सर्वात सुंदर अनुभव,तसे पाहता प्रत्येक महिलांमध्ये आपण देवीला पुजतो प्रत्येक स्त्री ही देवीचे रूप आहे असे मानतो.पण प्रत्यक्षात देवीचा अवतार हा जेव्हा आपल्या घरी मुलीचा जन्म होतो तेव्हा अनुभवायला मिळतो.उगाचंच नाही आपण आमच्या घरी "लक्ष्मी" जन्माला आली असे म्हणतो.
मुलीचा आपण एखाद्या फुलाप्रमाणे सांभाळ करतो,जो पर्यंत ती मोठी होत नाही तोपर्यंत तरी मनात हा विचार ही येत नाही की इतके वर्ष आपण जिचा सांभाळ करणार ती पुढे जाऊन आपल्याला सोडून इतरत्र राहणार.
स्त्री हे रूपच खुप अचाट शक्तीचे प्रतीक आहे,अनोळखी व्यक्तीशी लग्न करून आपले आई वडील आपले घरदार सोडून इतर ठिकाणी जाऊन एक नवे विश्व उभे करते.
स्त्री ह्या रुपात कित्येक वेगवेगळे पहलू येतात त्या प्रत्येक पात्रात ती स्वतःला बरोबर सावरून घेते. पहिले मुलगी असते मग ती सुनेच्या रुपात जाते,बायको असते अगोदर नंतर एका आईच्या रुपात वावरते.आई असते जी तीच नंतर सासू,आजी अशा नानाविध रुपात प्रवास करत असते.
