मोबाईलने पहा काय किमया केली,
नेहमी खरे बोलणाऱ्या व्यक्तीलाही खोटे बोलण्याची कला शिकविली.
एकत्र खेळणे,गप्पा मारणे,नेहमी सोबत राहणे,किती सुखकारक अनुभव होते तेव्हा,
कुणाच्या हातात मोबाईल नव्हते जेव्हा.
कॉइन बॉक्स वर गप्पा मारायची वेगळीच मजा असायची तेव्हा,
एक रुपया संपत आला की घाईघाईत बोलायचे जेव्हा.
मोबाईल आले हातात जेव्हा,
दुरावलेले व्यक्ती ही खूप जवळ वाटू लागले तेव्हा.
मुलांची मात्र ह्या मोबाईलने पार दयना केली,
अभ्यास सोडून देत,दिवसभर गेम खेळण्यात मुले वाया गेली.
असे नाही की मोबाईल ही वाईट वस्तू आहे,
वापर चांगला केला तर ह्या सारखी दुसरी वस्तू नाही.
कहाणी ही माझी आहे,लिहिण्याची सवय ही माझी जुनीच आहे,
खूप काही लिहिले पूर्वी पण कधी जपून ठेवता आले नाही,
आज जेव्हा मोबाईल वापरतो तेव्हा वाटते,हे यंत्र पहिले का आले नाही.
लिहितो आता जे काही ते सर्व गुगल वर जमा होते,
विसरलो जरी कधी काही तरी लगेच पाहता येते.
गुगल नोट्स वर लिहून ठेवायची छान सवय आता लागली,
पेपर वर लिहून जमा करायची सवय मात्र सुटली.
मोबाईल रुपी अदभुत क्रांती आपल्या जीवनात घडली,
कुणास चांगली तर कुणास वाईट सवयी जडली.
